Wild RDS to samoczynnie redukujący się tachimetr, który został wyprodukowany w latach 1950-1989. Tachimetr autoredukcyjny Wild RDS zapewnia bezpośredni odczyt odległości w poziomie i różnicę wysokości nie wymagającą użycia żadnych tabel, a jedynie proste mnożenie w myślach. W odróżnieniu od teodolitu TI6, RDS jest używany z pionową pięciolinią, a normalne linie poziome zastępowane są bardzo płaskimi krzywymi. Gdy używana jest specjalna łata RDS, jego znak zerowy jest ustawiony na tę samą wysokość co oś instrumentu, dzięki czemu obliczenia są jeszcze łatwiejsze. RDS może być używany jako zwykły teodolit z normalną dokładnością odczytu teodolitu Wild TI6. W ogłoszeniu OLX pojawiła się onego czasu oferta sprzedaży takowego. Cena była przystępna i jeszcze udało się coś utargować. Sprzedający służył w wojsku jako artylerzysta i miał pojęcie o przeznaczeniu instrumentu, ale bardzo chętnie posłuchał więcej o tym instrumencie. Zdziwiłem się, że nie było innych zainteresowanych kupnem instrumentu. Na ebay bywają oferty sprzedaży takiego instrumentu, ale ceny są dla mnie za wysokie. W cenie był statyw, z którego zrezygnowałem. Po czasie sądzę, że był to mój błąd. Pierwsze wrażenie po wypakowaniu – zarówno skrzynka transportowa, jak i sam instrument sprawiały wrażenie nieużywanych. To się zdarza, ale niezmiernie rzadko. Na gorąco ustawiłem instrument na statywie i po różnych manipulacjach stwierdziłem, że instrument nie wymaga rektyfikacji. Na wszystkich śrubkach rektyfikacyjnych zaznaczone markerem czarne kreski pokazujące ich właściwą pozycję. Tu musiał zadziałać fachowy serwis. Nie taka amatorszczyzna, jak moje działania. Byłem zadowolony.
Fot. 1. Po lewej instrument wraz z hełmem transportowym zaraz po wypakowaniu z paczki. Po prawej instrument ustawiony na statywie celem wykonania manipulacji.
Fot. 2. Po lewej schemat optyczny tachimetru Wild RDS. Po prawej schemat z widokiem obrazu lunety. Pokazana jest krzywa zerowa, krzywa odczytu odległości oraz krzywa odczytu przewyższenia. Na obudowie kręgu diagramowego tajemnicze pokrętło do regulacji nitek diagramowych. Może to przesada, ale w końcu instrument wyprodukowano w Szwajcarii, a tam nie ma miejsca dla tandety.
Fot. 3. Rektyfikacja błędu indeksu koła pionowego. I V 299,33 100,74 (100,67) II V 100,70 299,2950 (100,7050) Błąd indeksu kręgu pionowego po rektyfikacji -0,0025 grada
Fot. 4. Po lewej cel do pomiaru tachimetrami diagramowymi. Po prawej cel dla elektronicznych tachimetrów Wilda. Obydwa cele przytwierdziłem do metalowego słupa taśmą malarską. Po wykonaniu zadania taśma została zutylizowana, a słup pozostał czysty.
Tabela 1. Dziennik pomiaru sprawdzającego – jest całkiem całkiem.
Fot. 5. Tym zestawem pomiar wykonałem po ciemku. Tak, aby na słupie widoczna była plamka lasera.
Fot. 6. Słabo widoczne wyświetlacze tachimetrów Wilda.
Fot. 7. Tymi elektronikami Wilda zadziałałem w świetle dnia. Wolałbym w świetle jupiterów. Powyżej jeden z raportów sprawdzenia tachimetru Wild RDS.
Tabela 2. Raport wydobyty z teczki czarnej. Tachimetr Kern K1 RA jeszcze przed rektyfikacją.
Fot. 1. Po lewej instrument wraz z hełmem transportowym zaraz po wypakowaniu z paczki. Po prawej instrument ustawiony na statywie celem wykonania manipulacji.
Fot. 2. Po lewej schemat optyczny tachimetru Wild RDS. Po prawej schemat z widokiem obrazu lunety. Pokazana jest krzywa zerowa, krzywa odczytu odległości oraz krzywa odczytu przewyższenia. Na obudowie kręgu diagramowego tajemnicze pokrętło do regulacji nitek diagramowych. Może to przesada, ale w końcu instrument wyprodukowano w Szwajcarii, a tam nie ma miejsca dla tandety.
Fot. 3. Rektyfikacja błędu indeksu koła pionowego.
Fot. 4. Po lewej cel do pomiaru tachimetrami diagramowymi. Po prawej cel dla elektronicznych tachimetrów Wilda. Obydwa cele przytwierdziłem do metalowego słupa taśmą malarską. Po wykonaniu zadania taśma została zutylizowana, a słup pozostał czysty.
Tabela 1. Dziennik pomiaru sprawdzającego – jest całkiem całkiem.
Fot. 5. Tym zestawem pomiar wykonałem po ciemku. Tak, aby na słupie widoczna była plamka lasera.
Fot. 6. Słabo widoczne wyświetlacze tachimetrów Wilda.
Fot. 7. Tymi elektronikami Wilda zadziałałem w świetle dnia. Wolałbym w świetle jupiterów. Powyżej jeden z raportów sprawdzenia tachimetru Wild RDS.
Tabela 2. Raport wydobyty z teczki czarnej. Tachimetr Kern K1 RA jeszcze przed rektyfikacją.